دسته‌بندی نشده

جوش فرآیندی ست که در آن دو یا چند قطعه فلزی و یا حتی غیر فلزی از طریق ذوب کردن به صورت دائمی به یکدیگر متصل می شوند.

در ساختمان سازی اتصال قطعات فلزی با یکدیگر امری کاملا ضروری ست و یکی از راه های متدوال انجام این اتصال نیز جوشکاری ست.

جوشکاری می تواند انواع مختلفی داشته باشد اما دو نوع پرکاربرد آن جوش نبشی و جوش شیاری ست.

در این مطلب ما به بررسی کامل جوش نبشی می پردازیم و کاربرد آن در ساختمان سازی را بیان خواهیم کرد.

تصویر شماره 1 – جوش نبشی
بیشتر بخوانید: 5 روش اتصالات جوشکاری آهن
جوش نبشی، که با آن جوش گوشه، ماهیچه ای یا سپری هم گفته می شود نوعی از جوش است که مقطع مثلثی شکل دارد.

از این جوش برای اتصالات لبه روی هم، جوش گوشه یا جوش سپری استفاده می شود.

این نوع جوش نیازی به آماده‌سازی لبه مانند پخ زدن لبه ها ندارد.

تصویر شماره 2 – انواع اتصالات جوش گوشه
از مزایای جوش نبشی می توان به موارد زیر اشاره کرد:
بیشتر بخوانید: آموزش جوشکاری آهن
جوش گوشه با توجه به مزایایی که دارد به طور وسیع در جوشکاری های مرتبط با ساختمان سازی مورد استفاده قرار می گیرد.

از انواع جوش نبشی می توان موارد زیر را نام برد:

تصویر شماره 3 – جوشکاری نبشی در اتصال گونیا
برای اساس BS EN ISO 2553 از نمادهای زیر برای جوش نبشی استفاده می شود.

ضخامت گلو = a
طول پا = z
ضخامت گلویی نفوذ عمیق = s
 

تصویر شماره 4 – جوش نبشی اریب (فارسی بر)

تصویر شماره 5 – جوش نبشی عمیق
از نظر طول پا و ضخامت گلو می توان سه نوع جوش نبشی را تعریف کرد.

جوش اریب یا فارسی بر: در این نوع جوش همانگونه که در شکل 9 قابل مشاهده است شکل جوش یک مثلث قائم الزاویه متساوی الساقین است.

جوش مقعر (Concave): جوش در مرکز کاهش ضخامت گلو دارد.

جوش محدب (Convex): شکل جوش مانند جوش اریب است اما ضخامت گلو در مرکز وتر مثلث افزایش داشته است.

تصویر شماره 6 – سایز انواع جوش نبشی
یکی از بزرگترین مشکلات مرتبط با جوش نبشی به دست آوردن سایز مورد نظر در ارتباط با طول پا و ضخامت گلوست.

از پارامترهای مهم در طراحی جوش نبشی، گلویی جوش (Weld Throat) است.

در طراحی جوش نبشی سه نوع گلویی مطرح می شود.

گلویی تئوری: بزرگترین مثلت متساوی الساقینی که در مقطع جوش نبشی محاط می شود را به دست می آوریم.

فاصله عمودی از پای اولیه اتصال تا وتر این مثلث، گلویی تئوری جوش است.

گلویی مؤثر: کم‌ترین فاصله از ریشه جوش تا سطح آن بدون اینکه مقدار محدب جوش در نظر گرفته شود.

گلویی واقعی: کم‌ترین فاصله از ریشه جوش تا سطح آن با در نظر گرفتن میزان محدب بودن.

در جوش های نبشی مقعر، طول گلویی مؤثر و گلویی واقعی با هم برابر هستند اما در جوش های محدب گلویی مؤثر از گلویی واقعی کوچکتر است.

مقدار استحکام جوش نبشی بر اساس ضخامت گلویی تئوری که در استاندارد ISO به آن گلویی اسمی هم گفته می شود مشخص می شود.

رابطه بین ضخامت گلویی و ساق جوش از طریق رابطه زیر به دست می آید.

ساق جوش x 0.

707 = ضخامت گلویی جوش
بر اساس مقررات ملی ساختمان در طراحی اتصال جوش یک سری الزامات باید رعایت شود.

سطح مقطع مؤثر در جوش نبشی برابر با حاصل ضرب طول مؤثر در ضخامت گلوگاه مؤثر است.

طول مؤثر جوش نبشی برابر با طول کلی نوار اتصال جوشی شامل قسمت های برگشت خورده است.

بعد جوش نبشی a اندازه ساق مقطع جوش است.

کوتاه ترین فاصله بین ریشه مقطع جوش تا سطح خارجی آن ضخامت مؤثر جوش (t) است.

حداقل بعد جوش، تابعی از ضخامت نازکترین قطعه است.

بعد جوشها نباید از ضخامت نازکترین قطعه متصل شده بیشتر باشد.

برای قطعات با ضخامت 6 میلیمتر و کمتر بعد جوش باید 2 میلیمتر کمتر از ضخامت قطعه باشد و برای قطعات با ضخامت بیشتر از 6 میلیمتر بعد جوش باید برابر ضخامت قطعه باشد.

برای اتصالات روی هم در هیچ شرایطی طول جوش نباید از 25 میلیمتر کمتر باشد همچنین طول جوش و هم پوشانی نباید از 5 برابر ضخامت قطعه نازکتر کمتر باشد.